تعمیر اساسی پکیج بر عهده مالک است یا مستأجر؟

یکی از پرسش‌های رایج میان صاحبخانه و مستأجر این است که تعمیر اساسی پکیج بر عهده مالک است یا مستأجر؟ وسایل اصلی خانه مانند پکیج، هزینه تعمیر بر عهده چه کسی خواهد بود. پاسخ کوتاه این است که در حالت معمول، تعمیرات اساسی پکیج (مثل تعویض مبدل حرارتی، برد الکترونیکی یا پمپ) بر عهده مالک است، مگر اینکه خرابی ناشی از استفاده نادرست مستأجر باشد یا در قرارداد طور دیگری توافق شده باشد.

این موضوع می‌تواند منشاء اختلاف شود، بنابراین آشنایی با قوانین و عرف رایج ضروری است. در این مقاله که توسط تیم کلیک تهویه تهیه شده، به زبان ساده توضیح می‌دهیم که طبق قوانین ایران (از جمله قانون مدنی و قانون روابط موجر و مستأجر) و رویه‌های معمول، تعمیر اساسی پکیج بر عهده مالک است یا مستأجر. همچنین تفاوت تعمیرات جزئی و کلی، اهمیت ذکر دقیق این موارد در قرارداد اجاره، و توصیه‌هایی برای پیشگیری از اختلافات را بررسی خواهیم کرد تا هم مالکان و هم مستأجران با آگاهی کامل بتوانند از بروز تنش‌های احتمالی جلوگیری کنند.

مسئولیت قانونی تعمیرات از دید قانون

طبق قانون مدنی ایران، مالک موظف است مورد اجاره را به گونه‌ای در اختیار مستأجر قرار دهد که انتفاع و استفاده مطلوب از آن ممکن باشد و این تکلیف در طول مدت اجاره نیز برقرار است. به طور مشخص، ماده ۴۸۶ قانون مدنی بیان می‌کند که تعمیرات و مخارج لازم برای بهره‌برداری صحیح از عین مستأجره (مال اجاره‌ای) بر عهده مالک است، مگر آنکه در قرارداد اجاره شرط خلاف شده باشد یا عرف محل چیز دیگری اقتضا کند.

به بیان ساده‌تر، در پاسخ به سوال تعمیر اساسی پکیج بر عهده مالک است یا مستأجر؟ قانون به صورت پیش‌فرض هزینه‌ی تعمیرات ضروری ملک (مانند تعمیر وسایل گرمایشی) را بر عهده صاحبخانه می‌داند مگر این که در اجاره‌نامه ترتیب دیگری توافق شده باشد یا عرف رایج محل، تقسیم‌بندی متفاوتی داشته باشد.

قانون روابط موجر و مستأجر نیز در راستای همین اصل است. برای مثال، ماده ۲۰ قانون روابط موجر و مستأجر مصوب ۱۳۵۶ تصریح می‌کند که تعمیرات کلی و اساسی مربوط به بنا و تأسیسات عمده آن (از قبیل دستگاه حرارت مرکزی، تهویه، آسانسور و …)، بر عهده موجر (مالک) است و در مقابل، تعمیرات جزئی و اموری برای استفاده بهتر از مورد اجاره، بر عهده مستأجر خواهد بود. بنابراین چه در قانون مدنی و چه در قوانین خاص موجر و مستأجر، اصل بر این است که هزینه‌های تعمیرات اساسی با مالک و هزینه‌های تعمیرات جزئی با مستأجر باشد (مگر خلاف آن را توافق کرده باشند).

البته علت بروز خرابی نیز در تعیین این مسئولیت اهمیت دارد. اگر خرابی بر اثر سهل‌انگاری یا استفاده نادرست مستأجر ایجاد شود (مثلاً آسیب عمدی یا رعایت نکردن دستورالعمل‌های نگهداری)، قانوناً هزینه تعمیر بر عهده مستأجر خواهد بود؛ اما چنانچه علت خرابی فرسودگی عادی تجهیزات یا مشکلات فنی خارج از کنترل مستأجر باشد، مالک باید هزینه را پرداخت کند. این موضوع را می‌توان این‌گونه خلاصه کرد که وظیفه مالک، انجام تعمیراتی است که برای سکونت و استفاده معمول از ملک ضروری است و مستأجر هم موظف است در حد متعارف از ملک و تأسیسات آن مراقبت کند و موجب آسیب‌رساندن به آنها نشود.

تفاوت تعمیرات جزئی و تعمیرات اساسی

در عرف حقوقی و همچنین درک عمومی، تعمیرات را به دو دسته جزئی و اساسی (کلی) تقسیم می‌کنند. تعمیرات اساسی به آن دسته از تعمیرات گفته می‌شود که مربوط به زیرساخت‌ها و تجهیزات اصلی ساختمان است؛ مانند سیستم گرمایش (شوفاژ یا پکیج)، سیستم لوله‌کشی آب و فاضلاب، سیم‌کشی برق ساختمان و موارد مشابه. این تعمیرات معمولاً پرهزینه بوده و در اثر استهلاک طبیعی یا خرابی ناشی از کارکرد معمولی به وجود می‌آیند؛ طبق قانون و عرف، هزینه این قبیل تعمیرات اساسی بر عهده مالک است.

در مقابل، تعمیرات جزئی شامل موارد کوچکتر و کم‌هزینه‌تری است که بیشتر به خاطر استفاده‌ی روزمره یا برای بهبود بهره‌برداری انجام می‌شود مانند سرویس دوره‌ای و نگهداری پکیج، تنظیمات و سرویس کولر، تعویض واشر یک شیر آب چکه‌کننده، تعمیر جزئی قفل در یا کلید برق و امثال آن. چنین امور جزئی معمولاً بر عهده مستأجر گذاشته می‌شود، به ویژه اگر خرابی ناشی از استفاده نادرست یا نیاز معمول به نگهداری باشد.

مرزبندی دقیق بین تعمیر جزئی و کلی در همه موارد شفاف نیست و ممکن استاختلاف نظر در تعمیر اساسی پکیج بر عهده مالک است یا مستأجر پیش بیاید. قانون نیز به این مسئله واقف بوده و تشخیص جزئی یا کلی بودن تعمیرات را تا حدی تابع عرف دانسته است. برای مثال، ممکن است در یک منطقه تعویض یک شیر خراب به عنوان تعمیر جزئی (وظیفه مستأجر) تلقی شود اما در منطقه‌ای دیگر همین مورد را مالک تقبل کند. با این حال عرف کلی جامعه در بیشتر نقاط ایران این است که خرابی‌های بزرگ و اساسی را صاحبخانه تعمیر می‌کند و خرج امور جزئی با مستأجر است. در ادامه با ذکر مثال‌هایی از هر دسته، این تفاوت را روشن‌تر می‌کنیم:

• نمونه تعمیرات اساسی (کلی) : موارد پرهزینه و زیربنایی که برای سکونت ضروری‌اند و معمولاً باید توسط مالک انجام شوند: برای نمونه، خرابی سیستم آسانسور یا موتورخانه، نیاز به ایزوگام و عایق‌کاری پشت‌بام، ترکیدن لوله‌های اصلی آب یا فاضلاب، یا خرابی شدید پکیج و شوفاژ. این‌ها همگی تعمیرات اساسی محسوب می‌شوند و هزینه‌شان بر عهده مالک است. در مورد پکیج دیواری نیز تعویض قطعات گران‌قیمت و اصلی آن (مانند مبدل حرارتی، مشعل، برد کنترل یا پمپ) یک تعمیر اساسی به حساب می‌آید. چنین دستگاهی جزو تأسیسات اساسی منزل است و عرف بین مالک و مستأجر این است که هزینه تعمیرات اصلی آن را مالک تقبل کند، مگر اینکه خراب شدن دستگاه مستقیماً بر اثر کارکرد نادرست مستأجر باشد که در آن صورت استثناء قائل می‌شوند.
• نمونه تعمیرات جزئی: موارد کم‌هزینه‌تر و نگهداری‌های دوره‌ای که معمولاً مستأجر انجام می‌دهد: برای مثال سرویس سالانه پکیج یا کولر (شامل هواگیری رادیاتورها، رسوب‌گیری مبدل پکیج، تعویض فیلترها و سایر اقدامات پیشگیرانه)، روغن‌کاری لولاهای درب، تعویض لامپ‌های سوخته، رفع گیرهای جزئی چاه‌ها یا سیفون، تنظیم شناور کولر آبی و کارهایی از این قبیل. این اقدامات غالباً برای بهره‌برداری بهتر و نگهداری روزمره انجام می‌شوند و انتظار می‌رود مستأجر آنها را انجام دهد. در واقع همان‌طور که پرداخت قبض‌های آب، برق و گاز به عهده مستأجر است، انجام سرویس‌های دوره‌ای تجهیزات خانه نیز بر عهده او گذاشته می‌شود تا وسایل دچار خرابی نشوند. اگر مستأجر از انجام این سرویس‌ها غفلت کند و در نتیجه آن خرابی جدی به وجود آید (مثلاً به دلیل سرویس نکردن پکیج، پمپ آن آسیب ببیند)، در چنین شرایطی مالک می‌تواند مسئولیت هزینه را متوجه مستأجر بداند.

تعمیرات اساسی پکیج؛ وظایف مالک در قبال خرابی‌های عمده

همان‌طور که اشاره شد، پکیج دیواری جزء تأسیسات اصلی خانه محسوب می‌شود و مالک موظف است این دستگاه را در وضعیت سالم به مستأجر تحویل دهد. همچنین اگر در طول اجاره، پکیج دچار خرابی اساسی شود و نیاز به تعمیر یا تعویض قطعه‌ای مهم داشته باشد، در اکثر موارد این وظیفه مالک است که مشکل را برطرف کند؛ مشروط بر اینکه خرابی در اثر استفاده متعارف و استهلاک طبیعی رخ داده باشد. در ادامه به چند مورد از خرابی‌های اساسی پکیج و تکلیف مالک در هر مورد اشاره می‌کنیم:

• سوختن برد الکترونیکی پکیج: برد کنترل پکیج قطعه‌ای حساس و گران‌قیمت است. این قطعه ممکن است بر اثر نوسانات برق یا فرسودگی طبیعی اجزای الکترونیکی آن خراب شود. از آنجا که این دلایل خارج از اختیار مستأجر بوده و در واقع جزئی از استهلاک معمول دستگاه است، هزینه تعمیر یا تعویض برد بر عهده مالک خواهد بود. در چنین شرایطی مستأجر مقصر خرابی نبوده و صاحبخانه باید برای رفع مشکل اقدام کند. (البته برای جلوگیری از این مشکل، نصب محافظ برق برای پکیج توصیه می‌شود که می‌تواند توسط مالک در ابتدای اجاره انجام شود یا از مستأجر خواسته شود این کار را انجام دهد.)
• خرابی یا رسوب گرفتن مبدل حرارتی: مبدل حرارتی پکیج به مرور زمان و به خاطر سختی آب ممکن است دچار رسوب‌گرفتگی، کاهش کارایی یا حتی نشتی و ترکیدگی شود. این رخداد نیز ناشی از استفاده بلندمدت و استهلاک طبیعی دستگاه است. بنابراین اگر مبدل پکیج به علت رسوب و کهنگی خراب شود، تعویض یا تعمیر آن بر عهده مالک است. مستأجر نقشی در به‌وجود آمدن رسوب آب (که وابسته به کیفیت آب منطقه و گذر زمان است) ندارد و هزینه این مشکل اساسی نباید بر دوش او گذاشته شود.
• خرابی پمپ سیرکولاسیون پکیج: پمپ وظیفه گردش آب گرم در مدار شوفاژ را دارد و یک قطعه مکانیکی مهم در پکیج است. خرابی پمپ می‌تواند به علت فرسودگی و کارکرد طولانی‌مدت رخ دهد که در این حالت نیز یک خرابی ساختاری محسوب شده و هزینه تعمیر یا تعویض پمپ بر عهده مالک است. اما اگر بررسی مشخص کند که پمپ به دلیل کوتاهی مستأجر در نگهداری دچار مشکل شده برای مثال در حالتی که مستأجر برای مدتی طولانی آب دستگاه را تخلیه نکرده و پمپ خشک کار کرده و سوخته است این یک استثناء محسوب می‌شود و ممکن است هزینه تعمیر در این مورد خاص بر عهده مستأجر گذاشته شود. به عبارت دیگر، مالک مسئول خرابی‌های ناشی از استهلاک عادی است اما خرابی ناشی از سوءاستفاده یا غفلت مستأجر، از این قاعده مستثنی است.

به طور کلی در فرهنگ اجاره بین مردم، هزینه تعمیرات اساسی دستگاه‌هایی چون پکیج، کولر، آبگرمکن و… را صاحبخانه تقبل می‌کند و این امر حتی اگر به‌صراحت در اجاره‌نامه نیامده باشد نیز انتظار می‌رود. با این حال، مستأجر باید خرابی را سریع به مالک اطلاع دهد و همکاری لازم را برای تعمیر انجام دهد. از سوی دیگر مالک نیز بهتر است رسیدگی به این خرابی‌ها را به تأخیر نیندازد تا مشکل حادتر نشود و رفاه مستأجر مختل نگردد.

وظایف مستأجر در قبال تعمیرات جزئی و نگهداری پکیج

مستأجر به عنوان کسی که به طور روزمره از پکیج و سایر تأسیسات ملک استفاده می‌کند، وظایفی در زمینه نگهداری صحیح از آنها بر عهده دارد. بسیاری از قراردادهای اجاره به طور صریح قید می‌کنند که سرویس‌های دوره‌ای و تعمیرات جزئی تجهیزات خانه بر عهده مستأجر است. منظور از سرویس دوره‌ای، اقداماتی است که برای جلوگیری از خرابی انجام می‌شود؛ مانند سرویس سالانه پکیج، کولر و آبگرمکن.

مستأجر باید حداقل سالی یک‌بار پکیج را سرویس کند (مثلاً اواخر تابستان پیش از شروع فصل سرما) و اموری مثل هواگیری رادیاتورها، اسیدشویی مبدل ثانویه، تنظیم فشار آب و تمیز کردن فیلترها را انجام دهد. انجام این کارها هزینه چندانی ندارد و در عوض از خرابی‌های بزرگ پیشگیری می‌کند. به همین دلیل، عرف و انصاف اقتضا می‌کند که هزینه سرویس‌های دوره‌ای بر عهده مستأجر باشد؛ زیرا این سرویس در نهایت به نفع خود اوست که در طول سال از پکیج استفاده می‌کند.

در مقابلِ این مسئولیت مستأجر، مالک هم موظف به پرداخت هزینه قطعاتی است که تعویض یا تعمیر می‌شوند (مشروط بر اینکه خرابی ناشی از استهلاک طبیعی بوده باشد). به عنوان مثال، اگر پس از چند سال کارکرد پکیج نیاز به تعویض منبع انبساط یا شیر سه‌طرفه باشد، مستأجر هزینه سرویس را پرداخت کرده اما هزینه خود قطعه جدید را صاحبخانه تقبل می‌کند.

از دیگر وظایف مستأجر در حین استفاده، می‌توان به استفاده درست و مطابق دستورالعمل از تجهیزات اشاره کرد. مستأجر نباید تغییرات فنی در دستگاه‌ها بدهد یا آنها را از حالت استاندارد خارج کند. همچنین هر مشکلی را باید در اسرع وقت به مالک اطلاع دهد و از ادامه استفاده از وسیله معیوب (که ممکن است خرابی را تشدید کند) خودداری نماید. در صورتی که خرابی کوچکی پیش آمد مثلاً یک شیر آب چکه می‌کند یا فندک اجاق گاز نیاز به تعمیر دارد معمولاً مستأجر می‌تواند شخصاً آن را با هزینه کم برطرف کند و لزومی به درگیر کردن مالک نیست.

به طور کلی، همانطور که قانون نیز اشاره کرده، تعمیرات جزئی و تزئینی برای استفاده بهتر از ملک با مستأجر است. البته اگر مستأجر در انجام تعمیرات جزئی که بر عهده اوست کوتاهی کند و آن مشکل جزئی بعدها منجر به خسارت کلی شود، ممکن است در قبال آن خسارت بزرگ نیز مسئول شناخته شود. مثلا یک نشتی جزئی آب اگر به موقع توسط مستأجر پیگیری و رفع نشود و بعدها باعث خرابی بزرگتری در ساختمان گردد، می‌تواند تبعات حقوقی متوجه مستأجر داشته باشد.

اهمیت ذکر تعمیرات در قرارداد اجاره

بهترین راه برای پیشگیری از اختلافات تعمیر اساسی پکیج بر عهده مالک است یا مستأجر این است که تمام توافقات درباره تعمیرات ملک به طور شفاف در قرارداد اجاره قید شود. خوشبختانه در قولنامه‌های استاندارد املاک معمولاً بندی برای این موضوع در نظر گرفته شده است. برای مثال، در قراردادهای اجاره رایج ذکر می‌شود که “تعمیرات کلی و اساسی از قبیل ترکیدگی لوله، خرابی تأسیسات (شوفاژ، کولر، پکیج و …) بر عهده موجر است و تعمیرات جزیی و سرویس دوره‌ای آنها بر عهده مستأجر است. اگر چنین بند صریحی در قرارداد وجود داشته باشد، تکلیف هر دو طرف مشخص است و در صورت بروز خرابی، طبق همان قرارداد عمل می‌شود.

با این حال اگر مفاد قرارداد در این زمینه مبهم باشد یا اصلاً ذکر نشده باشد، حتماً قبل از امضای قرارداد این موضوع را روشن کنید. مستأجران آگاه معمولاً قبل از عقد اجاره، وضعیت وسایل و تجهیزات مهم منزل (مثل پکیج، کولر، آبگرمکن، قفل‌ها، سیستم برق و …) را بررسی می‌کنند و سلامت یا خرابی هر کدام را یادداشت کرده و به امضای موجر می‌رسانند.

توصیه می‌شود هر گونه ایراد یا ضعفی که در بدو اجاره در وسایل مشاهده می‌کنید در قرارداد نوشته شود. به عنوان نمونه، اگر پکیج نیاز به سرویس اولیه دارد یا مشکلی از قبل داشته، در قرارداد قید کنید که مالک موظف به تحویل پکیج سالم است. همین طور اگر توافق خاصی خلاف عرف دارید (مثلاً مستأجر قبول کرده که هزینه‌ای را به عهده بگیرد)، حتماً در اجاره‌نامه آن را درج نمایید؛ زیرا شرط ضمن عقد اجاره می‌تواند بر قانون مقدم باشد. قانون صراحتاً اجازه داده که طرفین برخلاف قاعده کلی توافق کنند، پس شفاف بودن قرارداد به نفع هر دو طرف است.

نکته دیگر توجه به عرف محلی است. در پاسخ به سوال تعمیر اساسی پکیج بر عهده مالک است یا مستأجر همان‌طور که گفتیم، عرف معمول در بسیاری مناطق ایران، مسئولیت تعمیرات بزرگ با مالک است حتی اگر در قرارداد نیامده باشد. با این حال تکیه صرف بر عرف کار عاقلانه‌ای نیست؛ ممکن است برداشت‌ها از عرف متفاوت باشد یا طرف مقابل به آن تن ندهد. پس بهتر است عرف رایج را در قالب یک بند مکتوب کنید.

برای مثال، اگر در شهر شما مرسوم است که هزینه تعمیر پکیج را صاحبخانه می‌دهد، عیناً این را در قرارداد بنویسید تا بعدها جای بحث باقی نمانَد. قرارداد شفاف، جلوی بسیاری از اختلافات تعمیر اساسی پکیج بر عهده مالک است یا مستأجر را خواهد گرفت.

توصیه‌هایی برای جلوگیری از اختلافات تعمیر اساسی پکیج بر عهده مالک است یا مستأجر

با رعایت چند نکته ساده می‌توان احتمال بروز اختلاف تعمیر اساسی پکیج بر عهده مالک است یا مستأجر را به حداقل رساند:

بازدید و صورت‌برداری قبل از اجاره:

همانطور که اشاره شد، حتماً پیش از نقل مکان، تمام تأسیسات و وسایل مهم ملک را بررسی کنید. سالم بودن پکیج، رادیاتورها، کولر، آبگرمکن، سیستم برق و شیرآلات را وارسی کرده و اگر ایرادی وجود دارد به موجر اطلاع دهید. یک فهرست کتبی از موارد معیوب تهیه کرده و آن را به تأیید و امضای صاحبخانه برسانید. این کار باعث می‌شود در پایان اجاره مسئولیتی بابت خرابی‌های قبلی متوجه مستأجر نشود و نیز مالک ملزم شود مشکلات موجود را برطرف کند.

درج جزئیات در قرارداد:

از بیان صریح توافقات در اجاره‌نامه ابایی نداشته باشید. هر موردی که احساس می‌کنید ممکن است محل اختلاف تعمیر اساسی پکیج بر عهده مالک است یا مستأجر شود را مکتوب کنید. به عنوان مثال، اگر قرار است مستأجر سرویس سالانه پکیج را انجام دهد و در عوض مالک در صورت خرابی قطعات هزینه را بدهد، این را بنویسید. یا اگر دستگاه خاصی (مثلاً آبگرمکن یا آسانسور ساختمان) مشکل دارد و توافق کرده‌اید که به شیوه خاصی تعمیر شود یا تخفیف اجاره در نظر گرفته شود، آن را ذکر کنید. قرارداد مکتوب بهترین مرجع حل اختلاف است و دادگاه نیز ابتدا به متن قرارداد رجوع می‌کند تا مسئولیت هر یک از طرفین را مشخص نماید.

نگهداری پیشگیرانه توسط مستأجر:

مستأجر باید مصرف‌کننده مسؤلی باشد. اگر شما در خانه‌ای اجاره‌نشین هستید، با وسایل آن همانند اموال خود رفتار کنید. سرویس‌های دوره‌ای را به موقع انجام دهید (مثل سرویس سالانه پکیج و کولر) تا خرابی‌های عمده پیش نیاید. رعایت کردن دستورالعمل‌های نگهداری (مثلاً تنظیم فشار آب پکیج، استفاده از محافظ برق، هواگیری شوفاژها و …) باعث می‌شود هم عمر وسایل بیشتر شود و هم در صورت بروز مشکل، کوتاهی از جانب شما محسوب نشود. اگر مستأجر از انجام سرویس‌هایی که بر عهده اوست امتناع کند و این امر منجر به خرابی دستگاه شود، مالک می‌تواند ادعای سهل‌انگاری او را مطرح کند. پس برای جلوگیری از چنین وضعی، مراقب تجهیزات منزل باشید.

اطلاع‌رسانی و همکاری به موقع:

به محض مشاهده خرابی جدی در یک وسیله (مثلاً پکیج روشن نمی‌شود یا نشتی آب دارد)، سریعاً به مالک خبر دهید. از ادامه استفاده از دستگاه معیوب خودداری کنید تا آسیب بیشتری نبیند. سعی کنید لحنی همکاری‌جویانه داشته باشید و مشکل را گزارش کنید و فرصت منطقی برای تعمیر بدهید. معمولاً مالکین در حفظ سرمایه خود (ملک و تأسیسات آن) ذی‌نفع هستند و در اسرع وقت اقدام می‌کنند. اما اگر احساس می‌کنید مالک تعلل می‌کند یا زیر بار مسئولیت نمی‌رود، شما وظیفه دارید که پیگیری نمایید.

انجام تعمیر با اجازه کتبی:

در شرایطی که تعمیرات بر عهده مالک است اما وی از انجام آن شانه خالی می‌کند و مشکل فوریت دارد (مثلاً پکیج در زمستان خراب شده و خانه بدون گرما مانده)، مستأجر می‌تواند با هماهنگی مالک خودش تعمیر را انجام دهد. اما حتماً این کار با اجازه کتبی یا پیامکی صاحبخانه باشد و تمامی فاکتورهای هزینه‌ها نزد شما نگه داشته شود. سپس می‌توانید هزینه را از اجاره ماه‌های بعد کسر کنید یا از مالک مطالبه نمایید.

حتی قانون پیش‌بینی کرده که اگر تعمیر ضروری باشد و مالک همکاری نکند، مستأجر با اجازه دادگاه می‌تواند تعمیر را انجام دهد و حداکثر تا شش ماه اجاره‌بها را بابت هزینه خرج‌شده نبپردازد. البته بهتر است کار به مراجع قانونی نکشد و بین خودتان توافق کنید؛ مثلاً بسیاری از مستأجران در چنین وضعی ابتدا خودشان هزینه تعمیر را می‌پردازند و سپس با رضایت موجر از اجاره ماه بعد کم می‌کنند. داشتن سند و مدرک (مانند پیام‌های رد و بدل شده یا رسید تعمیرات) در این مواقع بسیار کمک‌کننده است.

رعایت انصاف و گفتگو:

در نهایت، بهتر است هر دو طرف با انصاف و درایت با مسئله برخورد کنند. مالک نباید هر خرابی را به گردن مستأجر بیندازد و از زیر بار مسئولیت شانه خالی کند، مستأجر نیز نباید توقع داشته باشد که حتی خسارات ناشی از استفاده نادرست او را صاحبخانه جبران نماید. گفتگوی منطقی بین طرفین بهترین راه‌حل است. بسیاری از اختلافات تعمیر اساسی پکیج بر عهده مالک است یا مستأجر با یک مذاکره ساده و تقسیم منصفانه هزینه‌ها حل‌وفصل می‌شود. به یاد داشته باشید که هدف هر دو سمت، حفظ وضعیت قابل سکونت و مطلوب ملک است و همکاری و تعامل، به نفع مالک و مستأجر هر دو خواهد بود.

جمع‌بندی

تعمیر اساسی پکیج بر عهده مالک است یا مستأجر؟ به طور معمول جزو وظایف مالک به شمار می‌آید، زیرا پکیج بخشی از زیرساخت‌های اصلی خانه است و قانون نیز تأکید دارد که مخارج لازم برای بهره‌برداری از ملک بر عهده موجر است. در مقابل، رسیدگی‌های جزئی و سرویس‌های دوره‌ای پکیج و سایر تأسیسات، وظیفه مستأجر است تا از خرابی‌های بزرگ پیشگیری شود.

با این حال، بهترین راه جلوگیری از سوءتفاهم این است که تمام این موارد در قرارداد اجاره به روشنی ذکر شود و دو طرف در ابتدای اجاره شرایط وسایل را بررسی و صورت‌جلسه کنند. هر گونه خرابی را باید با درنظرگرفتن علت آن (استهلاک عادی یا تقصیر مستأجر) سنجید و بر همان اساس هزینه را تقسیم کرد. اگر مالک و مستأجر هر دو حقوق و تکالیف خود را بدانند و به آن پایبند باشند، بسیاری از تنش‌های رایج برطرف خواهد شد و یک رابطه اجاره‌ای توأم با اعتماد و همکاری خواهند داشت.

برای جلوگیری از اختلاف میان مالک و مستأجر و همچنین جلوگیری از خرابی‌های جدی، توصیه می‌شود سرویس دوره‌ای پکیج را به موقع انجام دهید. اگر نیاز به مشاوره یا تعمیر تخصصی دارید، کارشناسان کلیک تهویه آماده پاسخگویی هستند.

سوالات متداول تعمیر اساسی پکیج بر عهده مالک است یا مستأجر؟